SALT WATER, 2019
Ä°ÅŸte o zaman fark ettim, renkleri düzeltmek için bir projede onlara ihtiyacım olduÄŸu zaman; dia pozitifler (slaytlar, transparanlar) kayıptı. Normalde ve bildiÄŸim kadarıyla dış yüzeyi sert olan o bilindik siyah çantada olmalıydı. Nadiren kullandığınız bir nesneyle uzun süre yaÅŸarsanız, ona alışır ve genellikle onun yerini garantilediÄŸinizi zannedersiniz. Onlar da öyle kaybolmuÅŸ olmalılar, büyük ihtimalle son taşınmamız sırasında. Genellikle oldukça disiplinli, dikkatli ve takıntılı derecede düzenliyim ve genellikle hiçbir ÅŸey kaybetmem.
​
Ancak gerçek ÅŸu ki, gitmiÅŸlerdi... FotoÄŸraflar, ben dört ile on beÅŸ yaÅŸları arasındayken çoÄŸunlukla babam tarafından çekilen, çocukluÄŸumdaki yaz maceralarımızın anılarıydı. O zamanlar, kamera ulaşılmaz ve dokunulmaz bir nesneydi ve sadece babaların ayrıcalığıydı. Benim babam da özenle birkaç kare çektikten sonra kamerayı kılıfına koyardı. FotoÄŸraflar günümüzde her anın dijital olarak belgelenmesinin aksine nadiren çekilirdi, çoÄŸunlukla da yaz tatillerinde – en azından Türkiye'de.
Hala hatırlıyorum, tatilden döndükten sonra heyecanla transparanları Agfa veya Kodak'a gönderirdik. Slidelerin gelmesi yaklaşık bir ay sürerdi ve o gün evde bir minik bir festival havası olurdu. Annemin hazırladığı çay ve kek eÅŸliÄŸinde hep birlikte duvara yansıyan o anları tekrar yaÅŸardık. Bir çocuÄŸun gözünde, her ÅŸey sihirli gibi görünürdü.
Bu transparanları kaybetmek, çocukluÄŸumun bir parçasını da kaybetmek gibiydi. Ä°ÅŸte böylece bu proje doÄŸdu - 1970'lerdeki çocukluk anılarımı, ailem dışında farklı kiÅŸilerle, farklı bir çevreyle ve günümüz yaz tatillerinin kendine özgü alışkanlıkları, davranışları ve jestleriyle yakalamak için bir çaba. Bu, kahramanları olan büyük bir proje deÄŸil, sadece çocukluÄŸumu yakalamaya yönelik alçakgönüllü bir deneme. FotoÄŸrafları bir film gibi kurguluyorum, kendimin ÅŸezlongda uzandığını hayal ediyor, sahneleri izliyorum, hatta tatil günleri sonsuz gibi geldiÄŸinde biraz sıkılarak.
Benim için bu çevre veya insanlarla ilgili deÄŸil, duyguların peÅŸindeyim. ,
Ve bu uÄŸraÅŸta, sevgiyle hatırladığım çocukluÄŸumun özünü yeniden keÅŸfetmeye çok yaklaÅŸtığımı hissediyorum.
- Bahadır Aksan
